Κυνομαχίες… όπως λέμε Ανθρωπομαχίες …

Το άρθρο αναρτήθηκε στο ιστολόγιο Δραγασιά στις
10/04/2013

Σήμερα θα γράψουμε λίγα πράγματα για την βία και θα ασχοληθούμε με την εξαγρίωση των ζώων, ώστε να τα κάνουμε επιθετικά.  Θα μου πείτε γιατί να το κάνουμε αυτό;

Μα αγαπητέ αναγνώστη για να αναγνωρίσεις ή να θυμηθείς αν το ξέχασες στο τέλος του μικρού κειμένου, το πώς εξαγριώνεται το ανθρώπινο είδος και παράγει κοινωνική βία. Αν δεν το έχεις αντιληφθεί, υπόκειται και ο άνθρωπος στους ίδιους νόμους που λειτουργεί το ζωικό βασίλειο.

Αν λοιπόν θελήσει το διαστροφικό μυαλό κάποιου να εξαγριώσει ένα ζώο, το πρώτο που θα μπορούσε να κάνει είναι να το φέρνει σε οριακές καταστάσεις για την ίδια του την επιβίωση. Δηλαδή δεν θα πρέπει να είναι πάντα χορτάτο, αλλά θα πρέπει να νιώθει ότι απειλείται κάποιες φορές η ζωή του. Φαντάσου να πεινά ένας σκύλος και να βλέπει να του τρώνε το φαγητό κάποια άλλα ζώα ενώ εκείνο δεν φτάνει να πλησιάσει την τροφή. Κάτι τέτοιο βέβαια ευελπιστούν να κάνουν εκπαιδευτικά  και τα επιτελεία που στερούν βασικές ανάγκες από τους ανθρώπους, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα τις συνήθειες των τζετ σετ στα κανάλια πληροφόρησης της μάζας, για να δημιουργούν συνείδηση αγριότητας έναντι κοντινών τους προσώπων, αναλογιζόμενοι τις ελλείψεις που υφίσταται.

Η αίσθηση της ανάπτυξης συνείδησης «εχθρού» είναι απαραίτητη στην εξαγρίωση των ζώων. Αν ένας σκύλος πλησιάσει στον ζωτικό χώρο βασανισμού ενός άλλου ζώου, που μπορεί να είναι και η αυλή του αφεντικού, υπάρχει πάντα έντονος ο κίνδυνος στο πίσω μέρος της σκέψης του στερημένου ζώου. Μη σας φαίνεται περίεργο, αλλά την ίδια λειτουργία έχει και το κοινωνικό πογκρόμ των μεταναστών σήμερα. Τις εποχές που πλασματικά ήταν χορτάτος ο άνθρωπος (πες τον και ζώο σε πρόγραμμα εξαγρίωσης), μετέχοντας στο ψέμα του λαϊκού καπιταλισμού της ευδαιμονίας του χρηματιστηρίου, σαφώς και δεν υπήρχαν κοινωνικές διώξεις μεταναστών. Αντίθετα τα κέρματα που έδιναν οι τότε χορτάτοι στα φανάρια για ένα καθάρισμα του τζαμιού, ήσαν τόσα όσα τώρα προσπαθούν οι ίδιοι να διασώσουν για μια μερίδα φαγητού.

Κανένας όμως διαστροφικός νους που θέλει να εξαγριώσει ένα ζώο δεν θα έκανε εκπαίδευση κατά την οποία θα κινδύνευε ο ίδιος. Αν λοιπόν θελήσετε να εξαγριώσετε ένα τετράποδο, φροντίστε να του περιορίσετε το ζωτικό χώρο που θα συμβεί το βασανιστήριο, έτσι ώστε να μην έχει σημείο διαφυγής. Το επόμενο που θα κάνετε είναι να κρατήσετε ένα όπλο όπως ραβδί με ακίδες ή συσκευή ηλεκτροπληξίας, που δεν μπορεί να το αντιπαλέψει και μη ξεχάσετε να προστατευτείτε με κατάλληλο εξοπλισμό ώστε να μη σας τραυματίσει. Το κυριότερο όμως είναι να μεταμφιεστείτε, φορώντας ρούχα και κάποιο φοβερό προσωπείο ώστε να μη ταυτίσει τη βία που υφίσταται το ζώο μαζί σας.

Άλλωστε δεν θέλετε να σας συμβεί κάποιο κακό στο μέλλον… Το θέμα είναι να το εξαγριώσετε και να επιτίθεται εναντίων των άλλων, εκτός από εσάς. Εσείς φροντίστε να του δίνεται μόνο τροφή και ίσως κάποιο χάδι πολύ αργότερα από την φρικαλέα εμπειρία του κατά την εξαγρίωση. Η ευγνωμοσύνη του για σας θα γίνει πρώτης τάξεως υποτέλεια και σε μια δική σας μελλοντική εντολή μπορεί να θυσιάσει την ίδια του τη ζωή που έτσι και αλλιώς ξέρετε ότι είναι αναλώσιμη μια και μπορείτε να φτιάξετε όσα τέτοια τετράποδα θελήσετε.

Έτσι γίνονται οι ήρωες των ιδεολογιών, οι βασανιστές των επικυρίαρχων και με αυτόν τον τρόπο εδραιώνεται μια εξουσία με χαμηλόκοστους πειθήνιους οπαδούς.

Εάν οι προηγούμενες οδηγίες εξαγρίωσης δεν σας έφεραν στο νου κάποιες κοινωνικές ομάδες των σημερινών πολιτών τότε έχετε σοβαρό πρόβλημα εντοπισμού της πραγματικότητας και δυστυχώς έχετε παραδοθεί στην ζωώδη φοβισμένη ψευδαίσθηση που μας προσφέρουν ως πραγματικότητα.

Θα έχετε πιάσει τον εαυτό σας να κατηγορεί τους Φασίστες και την βία που αναπαράγουν καταστρέφοντας την ηρεμία της ζωής που θέλετε να έχετε…

Μήπως έχετε κατά νου το χάδι και το φαγητό του αφεντικού, αγνοώντας ότι αυτός που μας απειλεί και μας εξαγριώνει είναι ο ίδιος με αυτόν που μας ταίζει;

Μα συνήθως σκεφτόμαστε… ο Φασίστας, είναι ο άλλος σκύλος της γειτονιάς. Όμως μας διαφεύγει ότι και εκείνου του έχουν πει με την προπαγάνδα, πως εσείς είστε Φασίστας ενάντια στα συμφέροντα εκείνου.

Πως γίνεται αυτό;
Μα αν ανατρέξετε στην καταγραφή της ιστορίας θα διαπιστώσετε την ταύτιση του Ναζισμού με τον ολοκληρωτισμό του Στάλιν. ( 1 Συνημμένο βίντεο)
Τι;

Μη θυμώνεις αγαπητέ μου αν νομίζεις ότι γκρεμίζει τούτος ο λόγος τις βεβαιότητες για χωρισμό του κόσμου σε καλούς και κακούς… Η γνώση δεν διαθέτει κριτήρια καλού και κακού, αλλά αποδελτίωση της Ανάγκης και του τρόπου σκέψης των ανθρώπων. (2)

Αν παρακολουθήσετε τις εξελίξεις παγκόσμια με τα μειονοτικά προβλήματα σε πολιτικό, θρησκευτικό ή Εθνολογικό περιτύλιγμα, θα καταλάβετε πολλά. θα ήθελαν λοιπόν να σφάζουν οι πολίτες ο ένας τον άλλον. Στο τέλος, αυτοί που οργάνωσαν αυτή την εξαγρίωση θα έλθουν ως ειρηνευτικές δυνάμεις για να σταθεροποιήσουν την εξαθλίωση των "ζώων" που κατεσφάγησαν μεταξύ τους.

Το ότι ποτέ δεν θα έχουν δει το πρόσωπο του αφεντικού οι εξαθλιωμένοι μέσω της γνώσης, τούτο θα είναι ένα παρήγορο στοιχείο για να συνεχίσουν να έχουν δουλική υποτέλεια προς αυτόν και έτσι θα του προσφέρουν με ευγνωμοσύνη την εξουσία πάνω στη ζωή τους. Συνήθως το πρόσωπο δεν είναι άτομο, αλλά ιδεολογικό περιεχόμενο που μέσω αυτού ευαγγελίζεται μια φανταστική ζωή στο μέλλον. Οι ιδεολογίες παίζουν το ρόλο των ανώνυμων μετοχών που αλλάζουν χέρια κατά την πάροδο του χρόνου, προσφέροντας τα οφέλη της ευζωίας στους κατόχους και διαχειριστές του ελέγχου των λαών, χωρίς να κινδυνεύουν οι φθαρτοί και μειωμένης ικανότητας ιδιοκτήτες τους να αποκαλυφθούν.

Τι λέτε λοιπόν;

Θάνατος στους Φασίστες;

Ο φασισμός είναι ένα τέρας που θέλει κόψιμο το κεφάλι του;

Άκουσα κάπου ότι ο επόμενος αγράμματος άνθρωπος θα είναι αυτός που δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις βεβαιότητες που τον εκπαίδευσαν… και όχι αυτός που κατά το παρελθόν δεν γνώριζε ανάγνωση, ή στο παρόν που δεν λειτουργεί την τεχνολογία.

Τι είναι λοιπόν ο Φασισμός;

Μπορεί κάποιος να τον διαχειριστεί έξω από την θυμική προσέγγιση του και όσα του έμαθαν πως τον ορίζουν; 

Αν σας έδειχνα ένα σκύλο που βγάζει αφρούς και είναι ματωμένος μετά από μια κυνομαχία, θα τον λυπόσαστε και η πρώτη σκέψη θα ήταν να του δώσετε χρόνο να γιατρέψει τις πληγές του με στόχο να τον εξημερώσετε βγάζοντας του ότι καλύτερο έχει μέσα του ως ζώο.

Γιατί να μην κάνουμε το ίδιο και στις αφιονισμένες και αντιμαχόμενες  ανθρώπινες συμπεριφορές  που εμπλέκονται σε στημένες ανθρωπομαχίες;

Το μόνο που μπορούμε να προσφέρουμε ως επαναστατική πράξη στο αφεντικό που μας κρατά σε υποτέλεια, είναι η κατανόηση και η εκτίμηση για το ότι όλοι έχουμε το δικαίωμα να παραπλανηθούμε γινόμενοι ανθρώπινοι σκύλοι στην κοινωνική φάρμα της εξαγρίωσης…Αρκεί να στερήσουμε τη βία ως αποδέκτη από την βία που αναζητά αντίπαλο.

Όταν δεν δίνουμε κατανόηση απαξιώνοντας λογικές, σημαίνει πως και εμείς βρισκόμαστε στην ίδια εκπαίδευση εξαγρίωσης, μη βλέποντας το πρόσωπο του Τέρατος (3) που μας χειραγωγεί στα δικά του πρότυπα αφιλοσόφητης ζωής….

Αυτά τα λίγα και τα περισσότερα ανήκουν στην προώθηση της σκέψης από τον κάθε αποδέκτη τούτου του λόγου.

Υ.Γ

1. Ένα ντοκιμαντέρ που μιλά για την ταυτότητα των Φασισμών πέρα από τα χρώματα που θέλουν να μας δείχνουν ότι διαφέρουν… (ΕΔΩ)
2. Ανάπτυξη της πρότασης σε ένα άρθρο «Πειθώ και Ανάγκη» ή ακόμη σε μια ομιλία με θέμα τις Βεβαιότητες και τον Ωφελιμισμό…

3. Το πρόσωπο του τέρατος : Μια υπέροχη ομιλία από το Μάνο Χατζηδάκι στο τότε … Τρίτο Πρόγραμμα.