Απλά, Ευχαριστώ

Είμαι συνηθισμένος να βρίσκομαι σε μία σκηνή κοιτώντας τους άξιους θεατές καθώς περιμένουν τον θεατρικό λόγο που έχω αναλάβει να κοινωνήσω προς αυτούς.

Χθες όμως τα πράγματα δεν ήταν το ίδιο…

Όσο κι αν ήθελα να είμαι πιστός στο κείμενο ροής της εκδήλωσης, δεν τα κατάφερα. Συγκινήθηκα. Ένιωσα να βρίσκομαι πάνω στον οικείο, για εμένα, χώρο της σκηνής, αλλά η πλατεία να είναι γεμάτη με άξιες προσωπικότητες που μου ζητούσαν υποσυνείδητα να αυτοφλεγώ, ώστε να τους εμφανίσω τα ερωτήματα που χτίζουν τη θωριά της ζωής μου.

Αυτά τα ερωτήματα είναι η ουσία που βρίσκεται, για όσους μπορούν να τα δουν, μέσα στο βιβλίο μου, που απετέλεσε αφορμή της συγκέντρωσης.

Τα μεστά τους βλέμματα με έκαναν να το καταφέρω. Όλοι μαζί το καταφέραμε.

Μπόρεσα να γίνω η αφορμή για την συνθετική σκέψη που είναι ικανοί να παράγουν.

Η Τέχνη, σε όλες τις μορφές της, αν δεν διακονεί τον Άνθρωπο ώστε να αναπτύσσει ερωτήματα, θέλω να πιστεύω πως είναι απλώς μια φυλακή του ανεπεξέργαστου Εγώ μας.

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους με τίμησαν, αλλά και σε όσους δεν κατάφεραν λόγω της δύσκολης μέρας να είναι κοντά μας, μια και ο Νεφεληγερέτης Δίας φρόντισε να τρομάξει την θνητή μας φύση.

Η μόνη ευχή που μου έρχεται στο μυαλό προς όλους μας, είναι αυτή του Δελφικού παραγγέλματος: ΕΥ ΠΡΑΤΤΕΙΝ

Υ.Γ
Μαγνητοσκοπημένα αποσπάσματα της εκδήλωσης θα υπάρξουν αργότερα, γιατί η ομορφιά των αισθήσεων τέτοιων «συμποσίων», πρέπει να μοιράζεται.

Η Αθιβολή στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ

Το ιστορικό Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, έχει μια αύρα μέσα στους διαδρόμους του. Λένε κάποιοι, πως οι άνθρωποι αφήνουν τα αποτυπώματα της αξίας τους από τις διαδρομές της ζωής τους. Τους πιστεύω, γιατί κυκλοφορώντας στους χώρους του, νιώθει κανείς τον Μάνο, χωρίς να είναι αναγκαίο να προσέξεις το πορτραίτο του, καθώς βαδίζεις προς τους θαλάμους ηχοληψίας.
Την Τρίτη που μας πέρασε, στις 7 του Μάρτη, είχα την τιμή να είμαι καλεσμένος στην εκπομπή της Βίκυς Τσιανίκα "Από το κοχύλι στο μαργαριτάρι", με αφορμή την έκδοση του ιστορικού μυθιστορήματος "Αθιβολή", για το οποίο φέρω την ευθύνη των γραφομένων του. 

Ήταν μία ώρα συνεύρεσης που δεν κατάλαβα πότε πέρασε. Απέναντί μας πίσω από το γυάλινο παράθυρο ο εξαίρετος ηχολήπτης Στέφανος Χατζάκης φρόντισε να φτάσει σωστά ο λόγος μας στους υπέροχους ακροατές. Οι μουσικές ανάσες του Βέλγου εξαίρετου συνθέτη Βιμ Μέρτενς ήσαν ταιριαστές με το θέμα μας και φυσικά με την Παιδεία που χρόνια τώρα επιχειρεί αυτό το μοναδικό ραδιοφωνικό πρόγραμμα.

Ανεβάζω συνημμένο στην ανάρτηση το αρχείο αυτής της εκπομπής, για όποιον επιθυμεί να ακούσει αυτήν την ηχητική καταγραφή.
Πέρα από την ενδιαφέρουσα συζήτηση με την ανθρωποκεντρικά σκεπτόμενη Βίκυ, η εκπομπή περιλαμβάνει μικρά αποσπάσματα από το βιβλίο που τα διαβάζω ο ίδιος. 

Η "Αθιβολή" ξεκίνησε το ταξίδι της. Καλώς να σας "γνωρίσει" και να την γνωρίσετε, όταν και άμα συναντηθείτε μαζί της. Ναι, μπορεί ένα βιβλίο να σας ανα-γνωρίσει, γιατί κάποιοι πιστεύουν πως μέσα στις σελίδες τους τα βιβλία κρύβουν Ιδέες. 

Κι όλοι ξέρουμε πως οι Ιδέες ζουν και γονιμοποιούν, όπως ακριβώς ο Έρωτας την ζωή μας.

Κ.Ζ