ΜΗΔΕΙΑ του Μποστ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ  ΕΙΔΕΧΘΟΥΣ  ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ! 

2.449 χρόνια μετά, η Μήδεια συνεχίζει να σφάζει στην Ελλάδα τα παιδιά της! 

Το κωμικό δράμα “Μήδεια”, του πάντα επίκαιρου Μέντη Μποσταντζόγλου, θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν οι Έλληνες Πολίτες, που γνωρίζουν την ύπαρξη της Θεατρικής Ομάδας των εργαζομένων στα ΕΛ.ΤΑ, για δύο Σαβ/Κύριακα (12-13 και 19-20) του Μαίου 2018 και ώρα 8:30 μμ, στον θεατρικό πολυχώρο  τους επί της 3^ης Σεπτεμβρίου 11 (6^ος όροφος) στην Ομόνοια.

Οι Έλληνες ταχυδρομικοί υπάλληλοι, κάθε χρόνο προσφέρουν θεατρικές παραστάσεις στα μέλη του Συλλόγου τους, αλλά στους Έλληνες πολίτες που καθημερινά τους χαιρετούν σαν παραδίδουν στα σπίτια τους την αλληλογραφία. Φέτος, διαλέξαμε να ανεβάσουμε την Μήδεια του Μποστ, αφιερώνοντάς την στα θύματα της Μήδειας – Πατρίδας, δηλαδή στους σημερινούς Νέους Έλληνες Επιστήμονες, που ξενιτεύονται.

Μελετήσαμε, ανταγωνιστήκαμε τις δυσκολίες μας, αποφύγαμε τις ευκολίες μας, ζήσαμε την προετοιμασία του έργου και είμαστε έτοιμοι να μοιραστούμε την Μήδεια του Μέντη Μποστατζόγλου με τους θεατές που θα έρθουν δωρεάν στο θέατρό μας.  

Διαλέξαμε να δουλέψουμε αναζητώντας τον "Λόγο" στο έργο και όχι τον εντυπωσιασμό μέσω αυτού. Κρατώντας μια σαφή απόσταση από το χάχανο, αγκαλιάσαμε το χιούμορ του συγγραφέα και τώρα είμαστε έτοιμοι να κριθούμε μέσα από το χειροκρότημα των θεατών.

Παίζουν κατά σειρά εμφανίσεως ρόλων

Τροφός  Κατερίνα Αλυσανδράτου 

Καλόγρια  Ελισσάβετ Μενεξιάδη

Ψαράς – Εξάγγελος  Τζία Κανελλάκη

Μήδεια  Γιούλη Καραουλάνη

Οιδίποδας – Ιάσων  Δημήτρης Καρακοντάκης

Αντιγόνη  Δέσποινα Μάκρα

Ευριπίδης – Καλόγερος  Γιώργος Ζώης

Συντελεστές παράστασης 

 Σκηνοθεσία - εικαστικά :  Κώστας Ζωγραφόπουλος

Μουσική :  Αντώνης Αθανασόπουλος

Ενδύματα : Κορίνα Βουτσινά

Κατασκευή σκηνικού : Χρήστος Ανδρεουλάκης

Ήχος – Φωτισμός: Βαγγέλης Αποστόλου

 

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

Θα μπορούσε η Μήδεια να είναι η ίδια η Ελλάδα; Μια πάλαι ποτέ αγλαός βασίλισσα, βάρβαρη σήμερα, με ψυχικές διαταραχές;  Ίσως ναι, διότι:

Δεν γνωρίζει αν ανήκει στην Ανατολή ή την Δύση.  Έχει αμύθητη περιουσία και ζητά διαρκώς δανεικά. Επαίρεται για την ιστορία της και υιοθετεί ξενικές συνήθειες. Αυτή η κυρία, έχει πολλά παιδιά. Αποκληρώνει διαρκώς και διώχνει από κοντά της τα σκεπτόμενα, ικανά τέκνα της και προστατεύει να βραδύνοα με χαρακτήρα ιδιωτείας, δημιουργώντας εξ αυτών αξιωματούχους γύρω της. Χαίρεται όταν τα βολεμένα πάνω της παιδιά αποφεύγουν τις υποχρεώσεις αλλά διεκδικούν με θράσος δικαιώματα.

Η Ελλάδα, ναι, μειδιά ως Μήδεια, όπως γράφει ο Μέντης. Αναλώνεται στα επουσιώδη και τους τύπους, ενώ αδιαφορεί για τα μείζονα. Ζητά τον έπαινο από τους εχθρούς της και καμαρώνει όταν γκρεμίζει το σπίτι της κατά πως το ζητούν εκείνοι. Καμαρώνει σαν την θεά Αθηνά μέσα στον Παρθενώνα, αλλά κρατεί σπασμένο δόρυ έχοντας το βλέμμα του Καραγκιόζη. Θέλει να είναι το κέντρο της οικουμένης και ξηλώνει σκέψεις και λέξεις από τη γλώσσα της.

Είναι όμορφη γυναίκα!  Φόνισσα αλλά όμορφη! 

Όμως η Ελλάδα είναι η μητέρα μας και τούτο δεν αλλάζει...