Φωτογραφία από την ικεσία του Χρύση στην Ιλιάδα της Κάρμεν
Ρουγγέρη στο Christmas Theater
το 2023, με ηθοποιούς στα δώρα την Χριστίνα Σταύρου και την Χαρούλα
Παναγοπούλου και στην ικεσία τον Κώστα Ζωγραφόπουλο.
Ας θυμηθούμε την ιστορία του Χρύση στην Ιλιάδα του Ομήρου μέσα από μια αστεία διάθεση σχολιασμού, αν και ο λόγος που γράφεται αυτό το άρθρο στοχεύει να μας ξεβολέψει από την καθημερινότητα των επιλογών μας.
Δέκα χρόνια λοιπόν πολεμούσαν οι Έλληνες
με τους Τρώες. Ο Όμηρος στην Ιλιάδα από όλο αυτό το δεκάχρονο μακελειό, διάλεξε να μας εξιστορήσει
λίγες μέρες από τον τελευταίο χρόνο της εκστρατείας και πιο συγκεκριμένα τα γεγονότα που έγιναν εξ αιτίας του καυγά του Αχιλλέα με τον Αγαμέμνονα, για
δύο όμορφες κοπέλες που σκλάβωσαν σε ένα πολεμικό γιούργια στην ευρύτερη περιοχή
των Τρώων.
Η δεκαενιάχρονη λοιπόν ξανθομαλλούσα λυγερόκορμη κόρη του ιερέα του Απόλλωνα από την σημερινή Χρυσούπολη του Πόντου, έγινε
μαζί με την ξαδέρφη της, την λευκόσαρκη, γαϊτανοφρύδα και κοκέτα συνάμα Βρισηίδα,
γέρας των νικητών. Δηλαδή έγιναν πολεμικό λάφυρο των Ελλήνων.
Έτσι ο Αγαμέμνονας πήρε μαζί του την
Χρυσηίδα του Χρύση από την ομώνυμη πόλη (όπως θα λέγαμε κατά κάποιο τρόπο και
σήμερα, πήρε το παιδί του Πειραιώτη) και ο Αχιλλέας πήρε την Βρισηίδα που ήταν
κόρη του αδερφού του Βρύση (ιερέας και αυτός του Απόλλωνα) από την Λυρνησσό της
ευρύτερης περιοχής της Κιλικίας. Δεν είναι λίγο να σου σκλαβώνουν το παιδί κι
έτσι αποφάσισε ο Χρύσης να πάει να το ζητήσει πίσω. Ο Όμηρος δεν μας αναφέρει
τι έκανε ο αδερφός του ο Βρύσης και πως το πήρε κι αυτός.
Ο Χρύσης λοιπόν μάζεψε δώρα και
πήγε μια και δυο στο στρατόπεδο των Ελλήνων. Αυτό ήταν μέσα σε ένα ξύλινο
τείχος με σκηνές και τα ξύλινα καράβια τους
που τα είχαν βγάλει απ’ τη θάλασσα πάνω σε ξύλινες βάσεις. Στρατόπεδο χύμα, όπως δηλαδή σήμερα
βλέπουμε γύρω από τις μαρίνες στα καρνάγια, τα ιστιοφόρα πάνω σε μπουτέλια και βάσεις.
Έκλαψε ο ιερέας, παρακάλεσε, αλλά
τίποτα. Ο Αγαμέμνονας είχε γοητευτεί από την ομορφιά της μικρής και χωρίς πολλά
λόγια του είπε πως θα την πάρει πίσω στην πατρίδα του για να την έχει απέναντι
από το κρεβάτι του να υφαίνει. Για λόγους εκπαιδευτικούς σήμερα στα θεατρικά
ανεβάσματα της Ιλιάδας παραλείπουμε τα υπόλοιπα που είχε κατά νου ο Έλλην
στρατηλάτης να κάνει στην κόρη του.
Έφτασε σε σημείο να τον απειλήσει πως αν τον ξαναδεί στο στρατόπεδό τους
θα τον στείλει αδιάβαστο.
Ο Χρύσης ως τελευταίο στάδιο της προσπάθειας
είχε ένα γερό χαρτί. Ήξερε τον Απόλλωνα ως ιερέας του και τον ικέτευσε να ρίξει
σαΐτες θανάτου στους Έλληνες αδιακρίτως, πράγμα που έγινε.
Περιττό να πούμε πως από αυτές τις
δύο όμορφες κόρες ξεκίνησε ο καυγάς του Αχιλλέα με τον στρατηλάτη Αγαμέμνονα. Δώσε την του
έλεγε ο Αχιλλέας και θα σου βρούμε άλλη. Τίποτα ο Σπαρτιάτης. Αντί να
συνεργαστεί για το καλό της εκστρατείας, του είπε πως αν δεν του αρέσει η
αρχηγία του να πάρει τους Μυρμιδόνες του και ουστ από την Τροία. Δεν ήθελε πολύ
να ανάψει κι ο Αχιλλέας και έτσι τον είπε κατάμουτρα σκυλομούρη. Όλα τα κακά
από ένα εγωισμό ξεκινάνε μέσα στα χιλιάδες χρόνια της ιστορίας των ανθρώπων
μέχρι σήμερα.
Η υπόθεση για τον Χρύση έκλεισε
ευχάριστα μια και αποφάσισε ο Αχιλλέας να κάνει πίσω μετά από θεϊκή συμβουλή.
Έτσι ο Αγαμέμνων πήρε την Βρισηίδα και επέστρεψε την Χρυσηίδα. Ο Οδυσσέας την
παρέδωσε στον πατέρα και για λόγους εθιμοτυπίας ζήτησε από τον ιερέα να ρίξει
και ένα τρισάγιο. Εκείνος με χαρά το έκανε σηκώνοντας τα χέρια προς τον
Απόλλωνα και είπε:
Φοίβε Απόλλωνα
βοήθα τους Αργίτες.
Εκείνη την ώρα σκέφτηκε πως θα μουρλάνει τον Θεό με τις διαφορετικές
παρακλήσεις του, γι αυτό έγινε πιο σαφής.
Το ξέρω πως εγώ σου ζήτησα
να μην τους βοηθήσεις.
Μα τώρα σου ζητώ το αντίθετο. Βοήθα τους,
γιατί καλά φερθήκανε σ’ εμένα.
Εδώ είναι όλη η αστεία συμπεριφορά
αυτού του πλην άλλων σοβαρού και σεβάσμιου ωφελιμιστή ιερέα. Από την αρχή που είχε
πάει στο στρατόπεδο των Ελλήνων για το παιδί του, ούτε που σκέφτηκε να ζητήσει
σε πληθυντικό αριθμό τα κορίτσια, μια και η Βρισηίδα ήταν ανιψιά του. Τέλος πιο
καθαρά δεν θα μπορούσε να το παραδεχτεί στην προσευχή του προς τον Απόλλωνα, πως
του ζητά να τιμωρήσει ή να ωφελήσει άλλους σύμφωνα με τι συμφέρει τον ίδιον.Απλά πράγματα...
Τώρα επειδή ξέρω πως δεν
αρέσουν στους αναγνώστες του διαδικτύου τα μεγάλα κείμενα, θα πω σε ένα μικρό βίντεο στη συνέχεια για ένα τύπο της
δεκαετίας του ’80 που ήταν ο υπέροχος χαζούλης της γειτονιάς στην περιοχή
Καμάρα της Θεσσαλονίκης τα χρόνια που ήμουν φοιτητής.
Αυτή η συμπεριφορά του ίδια με του Χρύση απαντάται και σε πολλούς άλλους ανθρώπους
σήμερα γύρω μας, κι ας πιστεύουν πως έχουν κάθε λόγο και δίκιο να αλλάζουν τις απόψεις τους.
