ΜΗΔΕΙΑ του Μποστ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ  ΕΙΔΕΧΘΟΥΣ  ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ! 

2.449 χρόνια μετά, η Μήδεια συνεχίζει να σφάζει στην Ελλάδα τα παιδιά της! 

Το κωμικό δράμα “Μήδεια”, του πάντα επίκαιρου Μέντη Μποσταντζόγλου, θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν οι Έλληνες Πολίτες, που γνωρίζουν την ύπαρξη της Θεατρικής Ομάδας των εργαζομένων στα ΕΛ.ΤΑ, για δύο Σαβ/Κύριακα (12-13 και 19-20) του Μαίου 2018 και ώρα 8:30 μμ, στον θεατρικό πολυχώρο  τους επί της 3^ης Σεπτεμβρίου 11 (6^ος όροφος) στην Ομόνοια.

Οι Έλληνες ταχυδρομικοί υπάλληλοι, κάθε χρόνο προσφέρουν θεατρικές παραστάσεις στα μέλη του Συλλόγου τους, αλλά στους Έλληνες πολίτες που καθημερινά τους χαιρετούν σαν παραδίδουν στα σπίτια τους την αλληλογραφία. Φέτος, διαλέξαμε να ανεβάσουμε την Μήδεια του Μποστ, αφιερώνοντάς την στα θύματα της Μήδειας – Πατρίδας, δηλαδή στους σημερινούς Νέους Έλληνες Επιστήμονες, που ξενιτεύονται.

Μελετήσαμε, ανταγωνιστήκαμε τις δυσκολίες μας, αποφύγαμε τις ευκολίες μας, ζήσαμε την προετοιμασία του έργου και είμαστε έτοιμοι να μοιραστούμε την Μήδεια του Μέντη Μποστατζόγλου με τους θεατές που θα έρθουν δωρεάν στο θέατρό μας.  

Διαλέξαμε να δουλέψουμε αναζητώντας τον "Λόγο" στο έργο και όχι τον εντυπωσιασμό μέσω αυτού. Κρατώντας μια σαφή απόσταση από το χάχανο, αγκαλιάσαμε το χιούμορ του συγγραφέα και τώρα είμαστε έτοιμοι να κριθούμε μέσα από το χειροκρότημα των θεατών.

Παίζουν κατά σειρά εμφανίσεως ρόλων

Τροφός  Κατερίνα Αλυσανδράτου 

Καλόγρια  Ελισσάβετ Μενεξιάδη

Ψαράς – Εξάγγελος  Τζία Κανελλάκη

Μήδεια  Γιούλη Καραουλάνη

Οιδίποδας – Ιάσων  Δημήτρης Καρακοντάκης

Αντιγόνη  Δέσποινα Μάκρα

Ευριπίδης – Καλόγερος  Γιώργος Ζώης

Συντελεστές παράστασης 

 Σκηνοθεσία - εικαστικά :  Κώστας Ζωγραφόπουλος

Μουσική :  Αντώνης Αθανασόπουλος

Ενδύματα : Κορίνα Βουτσινά

Κατασκευή σκηνικού : Χρήστος Ανδρεουλάκης

Ήχος – Φωτισμός: Βαγγέλης Αποστόλου

 

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

Θα μπορούσε η Μήδεια να είναι η ίδια η Ελλάδα; Μια πάλαι ποτέ αγλαός βασίλισσα, βάρβαρη σήμερα, με ψυχικές διαταραχές;  Ίσως ναι, διότι:

Δεν γνωρίζει αν ανήκει στην Ανατολή ή την Δύση.  Έχει αμύθητη περιουσία και ζητά διαρκώς δανεικά. Επαίρεται για την ιστορία της και υιοθετεί ξενικές συνήθειες. Αυτή η κυρία, έχει πολλά παιδιά. Αποκληρώνει διαρκώς και διώχνει από κοντά της τα σκεπτόμενα, ικανά τέκνα της και προστατεύει να βραδύνοα με χαρακτήρα ιδιωτείας, δημιουργώντας εξ αυτών αξιωματούχους γύρω της. Χαίρεται όταν τα βολεμένα πάνω της παιδιά αποφεύγουν τις υποχρεώσεις αλλά διεκδικούν με θράσος δικαιώματα.

Η Ελλάδα, ναι, μειδιά ως Μήδεια, όπως γράφει ο Μέντης. Αναλώνεται στα επουσιώδη και τους τύπους, ενώ αδιαφορεί για τα μείζονα. Ζητά τον έπαινο από τους εχθρούς της και καμαρώνει όταν γκρεμίζει το σπίτι της κατά πως το ζητούν εκείνοι. Καμαρώνει σαν την θεά Αθηνά μέσα στον Παρθενώνα, αλλά κρατεί σπασμένο δόρυ έχοντας το βλέμμα του Καραγκιόζη. Θέλει να είναι το κέντρο της οικουμένης και ξηλώνει σκέψεις και λέξεις από τη γλώσσα της.

Είναι όμορφη γυναίκα!  Φόνισσα αλλά όμορφη! 

Όμως η Ελλάδα είναι η μητέρα μας και τούτο δεν αλλάζει... 

Επιστολή από ένα σημαντικό Ιστορικό Συγγραφέα

 

Άρθρο του κου Σαράντου Καργάκου που κρίνω πως κομίζει σημαντικές σκέψεις στον αναγνώστη.

Έλαβα μια επιστολή. Μαζί της ήταν συνημμένο ένα άρθρο που κατά την γνώμη μου υποδεικνύει σοφά την διέξοδο από την Πολιτική και Πολιτιστική απορία των νεοελλήνων. Σε αυτό το άρθρο η σαφήνεια γραφής του δημιουργού του μας πληροφορεί πως η ορθή νοηματοδότηση των λέξεων και κατά συνέπεια η διαφορετική ηθική μας συμπεριφορά από την κατανόησή τους, είναι ο μόνος δρόμος για να μεγαλουργήσει παγκοσμίως η συνθετική σκέψη της Ελληνικής γλώσσας. Η αναγκαιότητα κατανόησης των πραγματικών εννοιών της γλώσσας μας, είναι ένα πολιτικό ζήτημα που ξεπερνά διανοητικά τις αγοραίες κομματικές αντιπαραθέσεις.

Ήταν μία επιστολή που αποδέκτης της ήταν αποκλειστικά το πρόσωπό μου.

Είναι όμορφο και σπάνιο στην σημερινή εποχή της ταχύτητας του ίντερνετ, όταν οι Πολίτες επιλέγουν να ταξιδέψουν οι σκέψεις τους μέσα από ένα γράμμα.  Πολλαπλάσια σπουδαίο είναι όταν λαμβάνεις επιστολή από ένα σημαντικό πρόσωπο όπως αυτό του κ. Σαράντου Καργάκου.

Διαβάζοντας την επιστολή αλλά και το συνημμένο άρθρο, ένιωσα μια αμηχανία. Δεν μπορούσα να διαλέξω τι να κοινωνήσω πρώτα από τα δύο.

Τι προέχει;  Ο Πολιτικός λόγος ή η ατομική χαρά του επαίνου;

Τελικά έκρινα πως οφείλω να προτάξω στον δημόσιο λόγο του κ. Καργάκου, που τον θεωρώ σημαντικό για την εξέλιξη του Πολιτισμού μας. Όσο για την κρίση του Ιστορικού και Συγγραφέα προς το πρόσωπό μου, ένιωσα τα λόγια του ως άνεμο μεγαθυμίας για το βιβλίο μου που διάβασε. Αναφέρθηκε επιπρόσθετα με επαινετικά λόγια για τον τρόπο που διάβασα τα αποσπάσματα της γραφής μου στην εκδήλωση που βρέθηκα και εγώ πλαισιώνοντας καλλιτεχνικά την κεντρική του ομιλία για την συμβολή της Μακεδονίας στην επανάσταση του 1821. Ένιωσα τα λόγια του ως ένα επιπλέον βάρος ευθύνης για τον δρόμο που έχω επιλέξει μέσα από την Τέχνη. Μου έγραψε επί λέξει:  Έβγαινε από το στόμα σας «τετορνευμένος» ελληνικός λόγος. Αποσπάσματα της επιστολής δημοσιοποιώ σε αυτή την ανάρτηση.

Κρατώντας το ύψος μου χαμηλά, αναλογιζόμενος όλα αυτά που δεν γνωρίζω, απέναντι σε όσα φαντάζομαι πως “ξέρω”, θέλω να εκφράσω στον Δάσκαλο Σαράντο Καργάκο, ένα μεγάλο ευχαριστώ για την μεγαθυμία της επαινετικής έκφρασής του. 

K.Z

Αποσπάσματα προσωπικής επιστολής του κου Δάσκαλου Σαράντου Καργάκου

26 Μαρτίου 2018

Αγαπητέ μου κε Ζωγραφόπουλε, χαίρετε πάντα!

………………………………………………….

Όσο για το βιβλίο σας επιβεβαιώθηκε η υποψία μου ότι ένας μαθητής του γιου μου είχε διαβάσει κατ’  επιλογή δική του ένα απόσπασμα από την δική σας «Αθιβολή». Σε ό,τι αφορά στην δική μου κρίση περιορίζομαι στα εξής: είναι βιβλίο άριστα δουλεμένο με πλούσια γνώση της γλώσσας και της ιστορίας και, που χωρίς να αναζητεί πρωτοτυπίες, κινείται στα όρια του ποιητικού ρεαλισμού. Η «Νέκυια» του Ομήρου  -  τροφός ακόμα και του Δάνδη – είναι παρούσα «κάνοντας τον θάνατο να δώσει υπόσχεση ζωής».  

Αυτή την υπόσχεση ζωής εύχομαι να δώσει και ο εσταυρωμένος με την Ανάστασή του στον κακοκέφαλο λαό μας.

Καλή Λαμπρή

Αναμνηστική φωτογραφία μαζί με τον κο Καργάκο και την εξαίρετη μαέστρο Σταματία Χωρεψιμά,  από την εκδήλωση που έγινε στις 22 Μαρτίου 2018 στον φιλόξενο χώρο του Συλλόγου Συνταξιούχων ΙΚΑ – ΕΤΑΜ.