Εκείνος και Εκείνος

Την χρονιά που αγόραζα τον δίσκο του Διονύση Σαββόπουλου «Βρώμικο ψωμί» τρέχοντας στη συνέχεια με αγωνία να τον βάλω να γυρίζει στην πλάκα του φορητού πικάπ με τις τριάντα τρεις στροφές, στην Ελλάδα, ο Κώστας Μουρσελάς έγραφε για την τηλεόραση τα κείμενα μιας θρυλικής σειράς με τίτλο «Εκείνος και Εκείνος». Ήταν ο πέμπτος χρόνος διακυβέρνησης των συνταγματαρχών της Χούντας. Θα τολμούσα να πω για την αισθητική αντίληψη της εποχής, ότι η βία τότε είχε και μια αθώα πλευρά, λόγω της αμορφωσιάς των κυβερνώντων.

Ένεκα λοιπόν αυτής της πνευματικής υστέρησης, κάποια κείμενα όπως αυτό του Κώστα Μουρσελά, διέφευγαν της προσοχής των λογοκριτών και έτσι έφταναν σε αυτούς που μπορούσαν να αποκωδικοποιήσουν την αγωνία για ελευθερία από τον «γύψο» της εποχής. Με αυτό τον τρόπο λοιπόν, εισχώρησε στο κυβερνητικό τότε Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης, την τότε ΕΙΡΤ, ένα απίθανο δίδυμο ηθοποιών που ανέλαβε να ερμηνεύσει σε ασπρόμαυρη οθόνη το λόγο του συγγραφέα. Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος και ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, άφησαν το ταλέντο τους να δημιουργήσει κάτι ανεπανάληπτο, που όσοι το αποκωδικοποιούσαν δεν πίστευαν στα μάτια και τα αυτιά τους…

Δυστυχώς όμως αυτές οι δημιουργίες των τηλεοπτικών επεισοδίων, δεν σώθηκαν από την λαίλαπα της ανθρώπινης βλακείας, μιας και κατά την δεκαετία του ’80 σβήστηκαν από τις μαγνητοταινίες που φυλάγονταν ως αρχείο των εκπομπών. Ο υπηρεσιακός λόγος του κανιβαλισμού, ήταν ότι χρειάζονταν ταινίες για να γράψουν ποδοσφαιρικούς αγώνες οι τότε υπάλληλοι της τηλεόρασης. Λυπάμαι, αλλά ποτέ δεν μάθαμε ένα όνομα υπευθύνου, ώστε να ξέρουμε που οφείλουμε να στέλνουμε το ανάθεμα της τύχης ενός λαού που έχει γεμίσει ηλιθίους και συνεχίζει μέχρι σήμερα να καμαρώνει.

Αφορμή των παραπάνω σκέψεων, αποτέλεσε η θεατρική παράσταση που παρακολούθησα στον Πολυχώρο Τέχνης Αλεξάνδρεια, στην πλατεία Αμερικής. Το ζωντάνεμα των δύο ηρώων, του Λουκά και του Σόλωνα, ανέλαβε να πραγματοποιήσει με επιτυχία ο σκηνοθέτης Νίκος Σακαλίδης.

Τους απαιτητικούς ρόλους των δύο πρωταγωνιστών, ενσαρκώνουν οι εξαίρετοι ηθοποιοί Βασίλης Βλάχος και Γιάννης Κρανάς. Δύο μικρότερους αλλά απαιτητικούς σε υποκριτική τέχνη ρόλους που ξεκουράζουν την σκέψη μας από τον βαθύ λόγο του συγγραφέα, τους υποδύθηκαν με επιτυχία κατά την παράσταση που παρακολούθησα, η Κατερίνα Σουβλή και η Δέσποινα Πόγκα. Το σκηνικό απέριττο ταιριαστό με το λόγο του έργου, μαζί με τα κοστούμια, υπογράφει η Αφροδίτη Κουτσουδάκη.

Εκείνος και Εκείνος… Ερωτήματα ζωής που σε ένα υψηλής αισθητικής πικρό χιούμορ, φέρνουν τον καθρέφτη της ψευδό-εικόνας μας σε πρώτο πλάνο.

Αυτές οι θεατρικές προτάσεις με χαροποιούν, γιατί συντηρούν το «καλό» θέατρο. Άλλωστε έχουμε ανάγκη την ψυχαγωγία αυτών των παραστάσεων, απέναντι στην κατά κόρον προσφερόμενη διασκέδαση χαμηλής ποιότητας.

Υ.Γ Στοιχεία παράστασης : http://www.athinorama.gr/theatre/performance.aspx?id=10042376