Ένας Σύλλογος, μια οικογένεια…

Ένας χώρος που αποπνέει την αίσθηση της οικογένειας είναι αυτός του Συλλόγου Συνταξιούχων Υπαλλήλων ΙΚΑ – ΕΤΑΜ. Το ίδιο φιλικός γεμάτος χαμόγελο ο Πρόεδρος Κωνσταντίνος Σαρειδάκης, αλλά και τα μέλη του συλλόγου που το κέρασμα της καλής διάθεσής τους, μαζί με το γλυκό του κουταλιού που μου πρόσφεραν, μου θύμισε τον πολιτισμό απλόχερα προσφέρουν τα Αγιορείτικα Αρχονταρίκια.

Η γιορτή σεμνή με κεντρικό ομιλητή τον εγνωσμένης αξίας Δάσκαλο Σαράντο Καργάκο, με το μεγάλο συγγραφικό έργο αλλά και την σπουδαία συνεισφορά του στα Ελληνικά Γράμματα. Το θέμα που ανέπτυξε ήταν «Μακεδόνες αγωνιστές κατά την επανάσταση του 1821». Τέτοιες προσωπικότητες, σαν τον Σαράντο Καργάκο, δεν μένουν μόνο στα ιστορικά στοιχεία, αλλά τα αντιπαραβάλλουν, γόνιμα, με το δικό μας παρόν και μας γεμίζουν προβληματισμούς οξύνοντας την πνευματική μας κρίση.

Ακολούθησε η χορωδία των μελών του Συλλόγου υπό την διεύθυνση της εξαίρετης καθηγήτριας μουσικής της κας Σταματίας Χωρεψιμά.

Πριν αρκετό καιρό με είχε ρωτήσει η μαέστρος αν θέλω να διαβάσω αποσπάσματα από ιστορικό μυθιστόρημα που έγραψα με τίτλο “Αθιβολή”, κατά την επετειακή γιορτή  της 25^ης  Μαρτίου 1821, στον εν λόγω Σύλλογο.  Μου εκμυστηρεύτηκε πως της άρεσε το βιβλίο μου και εξ αυτού προέκυψε η πρόταση. Ένιωσα τιμή για αυτό το κάλεσμα και το αποτέλεσμα που είχε φανταστεί και σκηνοθέτησε η Χορωδός, τελικά δικαίωσε τις προσδοκίες όλων.

Διάλεξα να κρατήσω ένα μικρό απόσπασμα από το ηχητικό μέρος της εκδήλωσης που κατεγράφη, από ένα μαγνητόφωνο, γιατί η κάμερα ενώ ήταν τοποθετημένη σε καλό σημείο, θέλησε κάποιο δαιμόνιο να μη μας χαρίσει εικόνα, αφού εξ αυτού με  ανθρώπινο λάθος την κατέστησε σε όλη την εκδήλωση ανενεργή.

Τι σημασία όμως έχουν οι εικόνες μπροστά στις αισθήσεις που δημιουργούνται σαν οι Έλληνες κατορθώνουν να κοινωνήσουν την μοίρα της Ιστορικής τους πραγματικότητας.

Είμαστε όμορφος και παράλληλα τραγικός Λαός. Η σκέψη της γλώσσας μας έχει την δυνατότητα να φτιάχνει σε όλη την Οικουμένη Παρθενώνες, αλλά ταυτόχρονα το απαίδευτο “Εγώ” της βολής μας, που γεννά την ιδιωτεία, να φτιάχνει Εφιάλτες και Συβαρίτες που τελικά σφαγιάζονται από την νωθρότητά τους. Ξανά και ξανά σαν τα λόγια που αρχίζει ο Ερωτόκριτος, αιώνες τώρα στο Έθνος μας το ηρωικό δίνει την θέση του στο ευτελές της σκέψης και ξανά επιστρέφει.

Όταν όμως ψάχνουν οι Έλληνες την γνώση από την Ιστορία τους και στοχάζονται, είναι ευλογημένες οι συναντήσεις των δημιουργικών στιγμών του Πολιτισμού τους.  

Μια τέτοια όμορφη συνάντηση υπήρξε στην κατάμεστη αίθουσα του Συλλόγου και θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου για την τιμή που μου έκαναν να ταξιδέψουν, έστω και αποσπασματικά, στα τοπία σκέψης του βιβλίου μου υπό τον τίτλο “Αθιβολή”.

Πάντα τέτοια

 Κ.Ζ