Δύσκολες μέρες εν μέσω θέρους

Δύσκολες μέρες αυτές του κεκαυμένου θέρους για όσους σκέφτονται. Η δυσκολία έγκειται στο να παρατηρεί κανείς συνειδητά την ποικιλομορφία της εκπεσμένης διάνοιας. Μορμολύττονται οι αδύναμες καταναλώτριες ψυχές, που ψάχνουν την δροσερή ραθυμία της ζωής μέσα σε Συβαριτικές απολαύσεις, σαν διαπιστώνουν πως ο ήλιος της ζωής “καίει”. Πανικοβάλλονται οι Μηναγύρτες σαν δεν αλλάζει ο κόσμος από την δράση τους, κατά πως θέλει η ιδιωτεία των αναγκών τους, και η Κυβέλη παραμένει άπιαστη από τα ξόρκια τους. Όλοι παριστάνουν τους ιερείς της Σελήνης και υπόσχονται θαύματα. Ιδιώτες ψευτογνώστες υπόσχονται να σώσουν τις ψυχές εύπιστων δούλων, στην ίδια αγορά μαζί με πολιτικούς δημαγωγούς που σώζουν κοινωνίες.
Δύσκολες μέρες εν μέσω θέρους...

Η Εκάτη, είναι χαμένη από το φως του Ήλιου όσο κι αν με αναίδεια την ψάχνω στη σκέψη μου τις φορές που πίνω το καφεδάκι μου παράπλευρα στον ναό της, καθήμενος στο αναψυκτήριο μπροστά από τις λιωμένες πέτρες, τα ξεχασμένα μαρμάρινα ίχνη της αρχαίας πομπής προς την Ελευσίνα.  Έχω την αίσθηση πως ετοιμάζεται η Χθόνια θεά να στείλει την Μορμώ για να δαγκώσει τα κατακάθια των ανθρώπινων ψυχών που λερώνουν την ασπράδα των μαρμάρων της μνήμης.

Η αγάπη, η ευγνωμοσύνη, η πίστη, η προσφορά είναι μερικές από τις δεκάδες έννοιες που δεν κατοικούν πια μέσα σε σώματα που ηδονίζονται με φτηνές απολαύσεις, που επιβάλλονται πάντα λόγω της πνευματικής κρίσης.
Το χρήμα είναι θεός και ναοί του οι Τράπεζες και οι Θεσμοί. Γύρω από τον φόβο των ειδικών που παρουσιάζονται σαν Φαρμακομάντεις, οι κενές ψυχές που αποζητούν την ανάδειξή τους με όποιο τίμημα. Πρέπει να λάμψει το ασήμαντο της ζωής τους.

Συχνά ακούγεται: Να σου πω την γνώμη μου, μέσα από την δημοκρατία της αναίδειας των ανεπίγνωστων ανθρώπων. Ίσως να είναι ένας λόγος και αυτός που έχει στείλει εδώ και πολύ καιρό η Έρις την Διογένητη κόρη της την Άτη, στις ανθρώπινες αγορές και έχει χωρέσει την τρέλα στις αμύητες ψυχές.

Ας μάθουμε να λιτασσόμεθα, γιατί οι Ορφεοτελεστές δεν θα κρατούν για πολύ ακόμα τον θρόνο της εξουσίας τους. Ότι γυαλίζει ως ψεύτικη ανάγκη δεν είναι χρυσός…

Δύσκολες μέρες εν μέσω θέρους…

Κ.Ζ