Το Βεάκειο θέατρο με την όμορφη θέα του στην θάλασσα, έδωσε μια μοναδική ιδιαιτερότητα στο σκηνικό που κληθήκαμε να υλοποιήσουμε. Οι ανάγκες του έργου της Μαρίας Σταματάκη μας οδήγησαν σε μια
εργονομία σκηνικών ανάλαφρης αίσθησης, που εντάσσονταν όπως το παραμύθι της υπόθεσης του στο καλοκαιρινό τοπίο του Πειραιά.
Τα τεράστια ημιδιάφανα τελάρα λειτούργησαν μέσω του φωτισμού ως πολυσύνθετο σκηνικό. Αξιοποιώντας αυτή αυτή την οπτική διαπερατότητα, απομονώσαμε
ή αναδείξαμε αντίστοιχα δράσεις του έργου, δημιουργώντας ένα ενδιαφέρον εικαστικά περιβάλλον σε
κάθε σκηνή.
Ο χώρος και η οπτική (φυγή) του θεατή στην διαδρομή του φεγγαριού ήταν για μας ένα με το θεατρικό ταξίδι...
Την
παράσταση απολαύσαμε εγώ και οι συνεργάτες μου, από το πάνω διάζωμα ως θεατές , ξεχνώντας
την κούραση όλης της ημέρας κάτω από τον καυτό ήλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου